Vandaag stond de topper uit de tweede klasse op het programma. Zuidvogels E3 - Victoria E4, twee ploegen met nog geen enkel puntverlies. De topper als afsluiting van een seizoenshelft! Doordat Zuivogels 1 wedstrijd meer had gespeeld (en gewonnen...) begonnen zij met 3 punten voorsprong op Victoria aan deze wedstrijd. 
De voorbereiding was rommelig voor de Victorianen, de vakantie dreigde roet in het eten te gooien. Coach Chris was afwezig, en op het laatste moment kon ook Robert niet meespelen. Daartegenover stond de terugkeer van Gijs, die de laatste 10 minuten van de wedstrijd mee zou spelen. Na 6 weken blessureleed waren dit weer zijn eerste minuten op het voetbalveld.
De tactiek was duidelijk, niet te aanvallend vandaag, want Zuidvogels had alle andere tegenstanders met gemak en veel doelpunten afgedroogd. We begonnen dus met 3 man achterin (Martijn, Koen en Skip), twee man op het middenveld (Tom en Jesse) en Floris als enkele spits. Max was de eerste wissel (met Gijs). De eerste minuten waren wat aftastend aan beide kanten. Ook Zuidvogels was wat onwennig, nu ze voor het eerst echt op de proef werden gesteld. Al snel trokken wij het initiatief naar ons toe, en dat mondde uit in een eerste treffer. Tom speelde Floris in de diepte aan, en die bleef de verdedigers voor: 1-0 voor ons! Hierna gaven we echter al snel het spel uit handen. Zuidvogels rechtte de rug en kwam steeds gevaarlijker voor Fabian. Het was dan ook niet raar dat zij de gelijkmaker binnenschoten. Hierna kwam er nog meer druk van Zuidvogels, onze Victorianen kwamen er niet meer aan te pas. Ook de wissel van Max voor Tom bleek niet het breekijzer. Zij scoorden dus ook verdiend de 2-1. Al snel daarna was er echter een voorzet van rechts van Jesse (die de hele wedstrijd vocht als een leeuw!), die door een verdediger onder druk van Max, in het eigen doel werd gewerkt. De 2-2 werkte voor ons echter niet bevrijdend, want met rust stond het al 4-2 voor hun, een deceptie dreigde.... Een van die laatste twee goals werd duidelijk met de hand gemaakt, maar de (overigens voortreffelijk fluitende) scheidsrechter had dit niet gezien. Wij blijven pleiten voor camera's op de doellijn, een vierde, vijfde en zesde official. Al met al keurde hij de treffer toch goed.
In de rust probeerde we met alle middelen die we hadden de verdediging te reorganiseren. De spitsen van Zuidvogels hadden nl. alle ruimte en liepen steeds vrij. Koen gaf aan last van zijn voet te hebben en eruit te willen. Dit losten we op door met slechts twee verdedigers te gaan spelen (Skip en Martijn) en 3 man op het middenveld (Floris, Max en Jesse). Tom werd de spits. Na een minuut of 5 leek Zuidvogels de winst te pakken. Uit een prachtige counter scoorden zij de 5-2, en de wedstrijd leek beslist. Bij normale pupillen gaan bij deze stand de koppies hangen, maar niet bij de Victorianen! Onder leiding van een sterke Skip richtten wij ons op. Zelf je man uitschakelen en van afstand de heel belangrijke 5-3 scoren, klasse man! De Victorianen bleven maar drukken, de supporters van beide kampen schreeuwden hun keel schor. Zij van Zuidvogels kwamen niet meer in het stuk voor, de Victorianen waren vastbesloten om minimaal gelijk te spelen. Verliezen komt immers niet in ons woordenboek voor....
We wisselden achterin Koen voor Martijn en bleven vechten. Het was Max die, nadat er al enkele pogingen net naast gingen, de aansluitingstreffer wist te produceren: 5-4 en alles was weer mogelijk. Floris werd helemaal moegestreden naar de kant gehaald, en Gijs maakte zijn langverwachtte rentree. In een 2-2-2 opstelling speelden we de wedstrijd van ons leven. Dat hieruit ook enkele zeer gevaarlijke counters van Zuidvogels door kwamen, namen we maar voor lief! Uiteindelijk maakte Tom zeer verdiend de gelijkmaker, uitbrekend op links ging hij alleen op de keeper af, en scoorde beheerst. De keeper liep hierbij wat pijn op, wat een onderbreking van enkele minuten betekende. Dit gebruikte wij om Skip te wisselen voor Floris en met slechts 1 verdediger (koen), 3 middenvelders en twee spitsen volle bak te gaan. De uitbraken van Zuidvogels werden hierdoor alleen nog maar gevaarlijker, maar ook wij kregen nog een aantal mogelijkheden. De beste was voor Gijs, die in de allerallerlaatste minuut de bal net niet goed kon controleren, maar anders misschien wel zeker de winnende had kunnen maken. Maar helaas, bij 5-5 floot de scheidsrechter af. Wat volgde was een daverend applaus van alle omstanders, ouders van beide teams klapten hun handen stuk voor deze prachtige gasten die allemaal (ook Zuidvogels) er een zeer mooie en boeiende wedstrijd van hadden weten te maken.
Toen de stofwolken waren opgetrokken bleef de onzekerheid, want wat betekende dit gelijkspel nu eigenlijk? Sommige (waaronder ik) dachten dat Zuidvogels nu kampioen was, anderen dachten dat de inhaalwedstrijd nog wel eens redding kon brengen. Thuis eerst maar eens de website van de KNVB gecheckt: Zuidvogels staat nu 3 punten voor, met 1 wedstrijd meer gespeeld en een verschil in doelsaldo van +20. Wij moeten nog 1 wedstrijd inhalen in januari (10 of 17 januari 2009) tegen ASV'61 E1, de opdracht aan het team luidt dus: spelen die inhaalwedstrijd, en winnen met minimaal 21 doelpunten verschil...... Dit lijkt onmogelijk, maar wie kan zich niet herinneren de 12-1 van Spanje op Malta, waardoor Oranje het EK'84 misliep?? Al met al is de strijd dus nog niet beslist...
In elk geval was dit de mooiste, spannendste, beste en meest leerzame wedstrijd van deze competitie. Een oproep aan Victoria om dit team in de voorjaarscompetitie in een hogere poule te krijgen, daar leren deze mannen het meeste van. Nog een competitie waar elke wedstrijd gewonnen wordt is niet goed.
De voorbereiding was rommelig voor de Victorianen, de vakantie dreigde roet in het eten te gooien. Coach Chris was afwezig, en op het laatste moment kon ook Robert niet meespelen. Daartegenover stond de terugkeer van Gijs, die de laatste 10 minuten van de wedstrijd mee zou spelen. Na 6 weken blessureleed waren dit weer zijn eerste minuten op het voetbalveld.De tactiek was duidelijk, niet te aanvallend vandaag, want Zuidvogels had alle andere tegenstanders met gemak en veel doelpunten afgedroogd. We begonnen dus met 3 man achterin (Martijn, Koen en Skip), twee man op het middenveld (Tom en Jesse) en Floris als enkele spits. Max was de eerste wissel (met Gijs). De eerste minuten waren wat aftastend aan beide kanten. Ook Zuidvogels was wat onwennig, nu ze voor het eerst echt op de proef werden gesteld. Al snel trokken wij het initiatief naar ons toe, en dat mondde uit in een eerste treffer. Tom speelde Floris in de diepte aan, en die bleef de verdedigers voor: 1-0 voor ons! Hierna gaven we echter al snel het spel uit handen. Zuidvogels rechtte de rug en kwam steeds gevaarlijker voor Fabian. Het was dan ook niet raar dat zij de gelijkmaker binnenschoten. Hierna kwam er nog meer druk van Zuidvogels, onze Victorianen kwamen er niet meer aan te pas. Ook de wissel van Max voor Tom bleek niet het breekijzer. Zij scoorden dus ook verdiend de 2-1. Al snel daarna was er echter een voorzet van rechts van Jesse (die de hele wedstrijd vocht als een leeuw!), die door een verdediger onder druk van Max, in het eigen doel werd gewerkt. De 2-2 werkte voor ons echter niet bevrijdend, want met rust stond het al 4-2 voor hun, een deceptie dreigde.... Een van die laatste twee goals werd duidelijk met de hand gemaakt, maar de (overigens voortreffelijk fluitende) scheidsrechter had dit niet gezien. Wij blijven pleiten voor camera's op de doellijn, een vierde, vijfde en zesde official. Al met al keurde hij de treffer toch goed.
In de rust probeerde we met alle middelen die we hadden de verdediging te reorganiseren. De spitsen van Zuidvogels hadden nl. alle ruimte en liepen steeds vrij. Koen gaf aan last van zijn voet te hebben en eruit te willen. Dit losten we op door met slechts twee verdedigers te gaan spelen (Skip en Martijn) en 3 man op het middenveld (Floris, Max en Jesse). Tom werd de spits. Na een minuut of 5 leek Zuidvogels de winst te pakken. Uit een prachtige counter scoorden zij de 5-2, en de wedstrijd leek beslist. Bij normale pupillen gaan bij deze stand de koppies hangen, maar niet bij de Victorianen! Onder leiding van een sterke Skip richtten wij ons op. Zelf je man uitschakelen en van afstand de heel belangrijke 5-3 scoren, klasse man! De Victorianen bleven maar drukken, de supporters van beide kampen schreeuwden hun keel schor. Zij van Zuidvogels kwamen niet meer in het stuk voor, de Victorianen waren vastbesloten om minimaal gelijk te spelen. Verliezen komt immers niet in ons woordenboek voor....We wisselden achterin Koen voor Martijn en bleven vechten. Het was Max die, nadat er al enkele pogingen net naast gingen, de aansluitingstreffer wist te produceren: 5-4 en alles was weer mogelijk. Floris werd helemaal moegestreden naar de kant gehaald, en Gijs maakte zijn langverwachtte rentree. In een 2-2-2 opstelling speelden we de wedstrijd van ons leven. Dat hieruit ook enkele zeer gevaarlijke counters van Zuidvogels door kwamen, namen we maar voor lief! Uiteindelijk maakte Tom zeer verdiend de gelijkmaker, uitbrekend op links ging hij alleen op de keeper af, en scoorde beheerst. De keeper liep hierbij wat pijn op, wat een onderbreking van enkele minuten betekende. Dit gebruikte wij om Skip te wisselen voor Floris en met slechts 1 verdediger (koen), 3 middenvelders en twee spitsen volle bak te gaan. De uitbraken van Zuidvogels werden hierdoor alleen nog maar gevaarlijker, maar ook wij kregen nog een aantal mogelijkheden. De beste was voor Gijs, die in de allerallerlaatste minuut de bal net niet goed kon controleren, maar anders misschien wel zeker de winnende had kunnen maken. Maar helaas, bij 5-5 floot de scheidsrechter af. Wat volgde was een daverend applaus van alle omstanders, ouders van beide teams klapten hun handen stuk voor deze prachtige gasten die allemaal (ook Zuidvogels) er een zeer mooie en boeiende wedstrijd van hadden weten te maken.Toen de stofwolken waren opgetrokken bleef de onzekerheid, want wat betekende dit gelijkspel nu eigenlijk? Sommige (waaronder ik) dachten dat Zuidvogels nu kampioen was, anderen dachten dat de inhaalwedstrijd nog wel eens redding kon brengen. Thuis eerst maar eens de website van de KNVB gecheckt: Zuidvogels staat nu 3 punten voor, met 1 wedstrijd meer gespeeld en een verschil in doelsaldo van +20. Wij moeten nog 1 wedstrijd inhalen in januari (10 of 17 januari 2009) tegen ASV'61 E1, de opdracht aan het team luidt dus: spelen die inhaalwedstrijd, en winnen met minimaal 21 doelpunten verschil...... Dit lijkt onmogelijk, maar wie kan zich niet herinneren de 12-1 van Spanje op Malta, waardoor Oranje het EK'84 misliep?? Al met al is de strijd dus nog niet beslist...
In elk geval was dit de mooiste, spannendste, beste en meest leerzame wedstrijd van deze competitie. Een oproep aan Victoria om dit team in de voorjaarscompetitie in een hogere poule te krijgen, daar leren deze mannen het meeste van. Nog een competitie waar elke wedstrijd gewonnen wordt is niet goed.
Toen de wedstrijd eenmaal was begonnen was het duidelijk dat onze mannen gelijk duidelijkheid wilde geven aan het legioen. Na 2 gevaarlijke aanvallen in de eerste minuten, was het Martijn die na slechts enkele minuten de 1-0 binnenschoot. Nadat Knib (goed begonnen op links!) zijn zoveelste gevaarlijke actie in de beginfase bekroonde met een formidabele voorzet op Martijn, die zo in kon tikken. Hierna kwamen nog enkele gevaarlijke acties van ons, dus we zouden snel afstand kunnen nemen (dachten we....) Helaas bleef het bij deze ene goal, want het waren de Huizers die het initiatief overnamen en de verdiende gelijkmaker binnenschoten. Het werd zelfs even billenknijpen, maar een goede Fabian tikte alles net naast. Echter, vlak voor rust namen we het heft weer in handen en was het Robert die de 2-1 binnenschoot. Een corner die Huizen maar niet echt weg kreeg, kwam voor de voeten van Robert, die geheel vrij staand vanaf een meter of 20 de bal binnenschoot. We gingen rusten met 3-1, doordat Floris zijn goede spel bekroonde met zijn eerste treffer van de dag. Uit een voorzet van Martijn schoot Floris raak!
De groen-gele konden hier niets tegenover stellen, ondanks dat er enkele goede spelers in dit team zaten. Maar in deze fysieke strijd in de kou, gingen deze kleine mennekes toch ten onder. Bij ons was vandaag iedereen goed, een zekere Fabian in de goal, een solide verdediging met een oermens als Koen, geflankeerd door twee opkomende backs als Martijn en Knib. Op het midden waren vandaag Thomas en Robert zeer druk en Floris alleen in de spits, dat ligt hem wel. Als na de winterstop Vos en Gijs er ook weer bij zijn, gaan we nog een mooie voorjaarscompetitie tegemoet. 
Achteraf bleek dat concurrent Zuidvogels E3 vandaag heeft verloren van Loosdrecht E3. Dat betekend dat Victoria E4, vlak voor het einde van de competitie, met de kraker uit bij Zuidvogels E3 in zicht, de koppositie heeft gepakt. Volgende week wacht ons een belangrijke wedstrijd, dan spelen we uit bij Zuidvogels E3. Indien wij minimaal 1 punt halen daar, zijn wij de kampioenen!! Voor Zuidvogels is dit de laatste competitiewedstrijd, wij hebben er nog 1 te gaan (tegen hun clubgenoot Zuidvogels E4). Volgende week spelen we dus in het hol van de leeuw!!
Bij binnenkomst valt direct op dat de grote papiercontainer in brand staat. Is dat het strijdvuur om ons te imponeren?
De eerste helft is geheel in handen onze E4. Floris maakt in de 4e minuut de openingstreffer, om in de 7e minuut nummer twee bij te schrijven. Daan Knib, startend in de spits, zorgt voor prachtige kansen en raakt de lat. Na ruim een kwartier spelen haalt Robert vanaf de 16 meter gigantisch uit en stuurt de bal net onder de lat door hard het doel in. De keeper is kansloos. Wat een prachtig doelpunt! Floris is in vorm en schrift voor het rustsignaal de 0-4 bij.
De 1-6 is voor Floris, met een prachtig hard droog schot. Uit het boekje Floris! De laatste twee doelpunten zijn voor Thomas, en er valt tussendoor ook nog een tegendoelpunt. Al met al blijven we vandaag Loosdrecht opnieuw de baas. We hebben allemaal -onder toeziend oog van de voorspoedig herstellende Gijs- goed en fanatiek gespeeld. Man van de wedstijd is Floris, die vandaag de helft van alle doelpunten op zijn naam zet en zelfs met rechts weet te scoren. Dit is héél goed voor onze stand in de competitie. Gaan we dan toch nog de kampioen worden op de eerste dag van de Kerstvakantie? Natuurlijk! Dus zeg maar af die skivakantie....
