Mokerslagen in Laren

Op een koude zaterdagmorgen togen de Victoria E4 spelers met begeleiding en aanhang naar Laren. In het mooie schildersdorp mochten we spelen tegen de E3 van de plaatselijke club. Het was een bijzondere ochtend, want onze goalie vierde vandaag zijn 10e verjaardag. Voorafgaand aan de wedstrijd werd er dus uit volle borst gezongen voor onze stoere vriend. Na het eerste fluitsignaal leek het erop dat het feestgezang nog even doorwerkte in de hoofden van onze spelers, want gelijk vanaf het eerste fluitsignaal stoomde Laren op naar de goal van onze jarig job, die het schot niet kon houden: 1-0 na slechts enkele tellen. Daarmee was het ergste nog niet voorbij, want in de eerste minuten kwamen de Laarders nog enkele keren dreigend voor onze doelman. Geluk en goed keeperswerk voorkwamen een grotere achterstand, maar de 1-0 was wel een mokerslag! Koen stond zich aan de zijlijn te verbijten over zo slecht verdedigen. Na enkele minuten wisselde Chris al Floris en Thomas van positie, hiermee werd het achterin wel wat beter, maar het probleem werd pas echt opgelost toen Koen erin kwam. Vanaf het moment dat Koen zijn entree maakte werd achterin de Victoriaanse gatenkaas ingeruild voor een solide veste! Hiermee was het probleem achterin opgelost, maar voorin hadden we ook nog niet echt potten kunnen breken. Onder toeziend oog van Gijs, die nog niet hersteld was van zijn ongeluk, vochten de mannen zich in de eerste helft naar een gelijke stand. Het was uiteindelijk Floris die de gelijkmaker maakte op aangeven van Vos. Hiermee hadden we de eerste helft wel zo'n beetje beschreven, want veel meer goeds was er eigenlijk niet te melden. In de rust was Chris dan ook laaiend op de jongens, die speelden alsof het een oefenpotje betrof. Als brave schooljongentjes stonden ze op het veld. De tirade van Chris had wel het gewenste effect, want in de tweede helft werd er opeens wel gestreden voor elke meter. Achterin werd het dichtgetimmerd, de mannen werden strak gecoached door een uitstekende Koen achterin. De spitsen en middenvelders gingen ook strijden en zo werden we dreigend. Aan de kant hadden we het gevoel dat er voor ons wel een goal in de lucht hing, de Laarders stonden zwaar onder druk. Na enkele minuten speelde Thomas de bal op Robert, die van een afstandje uithaalde en de 2-1 op het scorebord bracht. Direct daarna was het weer Thomas, die goed doorging op de bal en niet bang was voor de aankomende verdediger, dit keer was het Vos die de bal van Thomas kreeg en de 3-1 liet aantekenen. Na de mokerslag van Laren in de eerste helft was dit de mokerslag van Victoria in het tweede bedrijf. Laren had gelukkig geen tijd meer om zich van onze mokerslag te herstellen. De wedstrijd was hierna gespeeld. Wel waren we nog getuige van 2 goals, eentje voor ons (Robert op aangeven van Vos) en eentje voor Laren, na een scheidsrechterbal op 5 meter van onze goal. Ondanks het slechte spel in de eerste helft rest mij niets anders dan strooien met complimenten. Als eerste voor de tegenstanders, die vochten als leeuwen en ook werkelijk een sterke tegenstander was. Als tweede voor de scheidsrechter, die zeer goed floot. Zulke goede scheidsrechters kom je zelden tegen bij de jeugd. Verder complimenten voor het vechten van onze Victorianen in de tweede helft, daar lieten ze zien dat ze de goede aanwijzingen van Coach Chris kunnen opvolgen. Als laatste complimenten voor de Man van de Wedstrijd, Koen. Geweldig zoals jij orde op zaken stelde achterin. Door deze overwinning stijgen we weer op de ranglijst, volgende week een inhaalprogramma tegen Loosdrecht. Als we daar de drie punten weten te scoren staan we 2e achter Zuidvogels E3, die, net als wij, tot nu toe alles heeft gewonnen.

Mooi tegen 't Gooi!

De voortekenen zijn niet gunstig: Gijs zit vanwege een ernstig ongeval op school met een zeer zware hersenschudding, blauwe plekken en hechtingen sip thuis op de bank. Robert heeft een griepje te pakken en Koen is nog maar nét hersteld van een hersenschudding. Coach Chris belt bovendien op dat hij een lekke fietsband heeft en dus niet op tijd bij 't Gooi is. Oei, als dit maar goed komt denk ik bij mezelf.
Gelukkig is de E4 een sterk team. En realiseren we ons dat we kunnen omgaan met dit soort tegenslagen. In de kleedkamer zet het team bij mijn binnenkomst ondanks de bedrukte stemming luidkeels het lang-zal-hij-leven in omdat ik vandaag jarig ben. Wat een warm bad! En stiekum wordt er door de mannen een inschatting gemaakt wat ik als traktatie in mijn tas heb zitten…Chris kiest vandaag voor een veilige teamopstelling. Dat is trouwens altijd een serieus moment in de kleedkamer. Opstelling en tactiek worden in eenvoudige oneliners besproken. En iedereen weet dat als Chris praat dat de overige monden dicht moeten blijven. Vlak voordat we de kleedkamer verlaten is er nog ruimte voor het wel en wee van de ziekenboeg én de-mop-van-de week en rent het team geconcentreerd het zonnige veld op. In de overtuiging dat er gewonnen moet worden ter ere van Gijs!
Na het eerste fluitsignaal gaan de ploegen mooi gelijk op. 't Gooi heeft er duidelijk zin in en wil het thuispubliek niet teleurstellen. Het tempo ligt hoog en de bal schiet van links naar rechts. De druk op het goal van Fabian is stevig. Gelukkig weet onze E4 een mooie kans te benutten: Floris maakt al vrij snel de eerste goal. Prachtig! Aan de zijlijn slaan we een kleine zucht van verlichting en daalt de bloeddruk naar iets boven normaal. Fabian krijgt het vervolgens stevig te verduren. Meerdere keren gaan de ballen van ‘t Gooi hard op onze lat. Niet lang daarna valt de verdiende gelijkmaker. Onze bloeddruk langs de zijlijn schiet ongekend snel omhoog en Chris begint wat strenger en harder te instrueren.

Thomas zou Thomas niet zijn als hij –vanaf de plek waar Gijs vaak staat- een prachtige 2-1 in het net drukt. Schitterend! Dat blijkt voor ’t Gooi een gevoelige. Want vanaf dat moment geven we de voorsprong gewoon niet meer uit handen. Daan K, Floris, Daan V., Thomas (2x) scoren vervolgens de doelpunten. Wat een schouwspel. Onze E4 toont karakter en gáát er voor. Daan Knib en Martijn storten zich op iedere bal die te dicht richting ons goal komt. Daan Knib toont zich een geweldige bikkel door na een stevige tackel met tranen in de ogen gewoon dóór te spelen en iets later ook keihard te scoren! Dat is karakter en daarmee ben je de man van de wedstrijd!Daan V en Koen jagen onvermoeid in het middenveld en Thomas en Floris weten elkaar goed te vinden voorin. Fabian veegt het goal schoon. Ondertussen schuift Chris nog wat met de posities. Het ziet er goed uit. Tussen ons doelpuntenfestijn scoort ‘t Gooi er ook nog 2. Met een einduitslag van 3-7 stappen we dik tevreden het veld af. Uit de tas komt de welverdiende traktatie: chips voor allemaal! Gijs, deze uitslag is voor jou jongen!
Inval-reporter-langs-de-lijn Sjoerd

Zuidvogels E4, zeker geen eitje!

Vandaag kwam nummer een-nalaatst Zuidvogels E4 langs op het Jagerspaadje te Loosdrecht. Onze mannen van Victoria zouden wel even deze tegenstander wegspelen en aan hun doelsaldo werken. Dat was althans de teneur langs de lijn. Maar de vogels uit Huizen lieten dit niet zomaar gebeuren. Aangevuld met de spits uit de E1 stonden ze vol bravour aan de aftrap. Nadat het spel enigszins op en neer was gegaan, met kansen aan beide kanten, waren het toch de Victorianen die de eerste treffer maakten. Een ingooi op de linksback positie kwam bij Floris, die snel Vos de diepte instuurde. Vos klopte (natuurlijk) alles en iedereen op snelheid en scoorde beheerst: 1-0.

Ook de tweede treffer was voor ons. Nadat Gijs door twee man te grazen was genomen, kwam de toegekende vrije trap van Thomas bij hem terecht, en na een schijnschot lag het doel open: 2-0 door Gijs. Niks aan de hand zou je zeggen, maar niets was minder waar..... Zuidvogels vocht zich terug de wedstrijd in, en het was alleen aan Fabian te danken dat we met 2-0 gingen rusten, want het had zomaar gelijk kunnen staan. De al genoemde E1-spits kwam nl. twee keer oog in oog met onze zekere goalie, maar beide keren bleef het doel leeg! De tweede helft kwamen we zo mogelijk nog meer onder druk te staan. De mannen van Zuidvogels lieten zich niet zo maar wegzetten en het werd een fysieke wedstrijd, met overtredingen aan beide kanten. En toen Zuidvogels de 2-1 scoorde kregen wij aan de kant er een hard hoofd in, want de Victorianen zakten steeds verder in de verdediging. Gelukkig voor ons kregen we vrij snel na de 2-1 een vrije trap, die er door Floris heel mooi in werd gekruld. En hiermee was het verzet van de vogels wel zo'n beetje gebroken. Vos scoorde nog de 4-1 en toen was het helemaal gespeeld. Uiteindelijk had de score voor ons nog wel hoger uit kunnen vallen, maar onze spitsen waren niet helemaal scherp voor de goal in het restant. En de eerlijkheid gebied ons te zeggen, dat meer doelpunten ook eigenlijk niet helemaal verdiend was geweest. Zuidvogels had voor de inzet, de vechtlust en de kracht zeker een punt verdiend. Maar daar krijg je nu eenmaal geen punten voor..... Man van de wedstrijd was vandaag voor mij Koen, toen het moeilijk werd stond hij als een dijk te verdedigen achterin. Toen het wat makkelijker werd bemoeide hij zich ook meer met de aanval. Eigenlijk heeft het hele team klasse gespeeld vandaag, en de overwinning was dan ook terecht.